Slot

PS: WIL JE EEN MOOIE FILM ZIEN VAN ONZE REIS KIJK DAN OP ONDERSTAANDE LINK:

https://youtu.be/m6TY0ZPnWB4


Slot
Dinsdag 03-3-2015. Om de verslagperiode van onze reis naar Nieuw Zeeland netjes af te sluiten, wil ik jullie niet onze ervaringen van de laatste dagen onthouden. Afgelopen zondag hebben vanuit het hotel de bus genomen naar het centrum van Christchurch. Na al het moois dat we hebben gezien is het rondlopen in Christchurch een ware deceptie. De stad heeft geen hart meer na de aardbevingen van 2010 en 2011. De binnenstad is één grote bouwput en het hele centrum staat vol met gebouwen (ook grote, nieuwe hotels e.d.) die dichtgetimmerd zijn of vervallen tot een puinhoop. Het doet aan als een spookstad en als je wilt winkelen, kom je terecht in een containercentrum. Er is bijna nergens een leuk terrasje of een restaurantje waar je even wat kunt eten. Wij waren er wel van onder de indruk en na een tijdje daar te hebben rondgelopen hebben we maar bus terug gepakt.
’s Avonds zijn we vroeg naar bed gegaan, want we wilden om 3 uur opstaan om tegen 4 uur op het vliegveld van Christchurch te zijn. Wij konden dit lopend af omdat ons hotel er gelukkig precies tegenover lag.
Onze 2 tassen bleken na het wegen precies aan de limiet te zitten, nl. 22,9 en 23 kilo (max).
Natuurlijk hadden we wel een beetje opgelet op het gewicht en we hadden ook wel een unster mee van de action, maar dat we bij het wegen op het vliegveld het zo uitgemikt zouden blijken te hebben was puur geluk.
Na het inchecken ging het in een 3,5 uur durende vlucht naar Sidney. In Sidney moesten we 3 uur wachten op de vlucht naar Singapore. Deze vlucht zou 8,5 gaan duren en het vliegtuig was een Airbus 380. Wat een kist!! Het is het grootste passagiersvliegtuig wat er bestaat. Het heeft 2 dekken en er gaan zo’n 600 mensen in. Het is onvoorstelbaar dat zoiets, met alle bagage daar ook nog eens een keer bij, de lucht in gaat. Maar getuige dit verslag is het toch weer gelukt. Ongelooflijk.
In Singapore moesten we 6 uur wachten. En dat werd een hele zit. Ons vliegtuig ging om 23.55 uur, en hoewel het een enorm groot vliegveld is met legio winkels e.d. heb je het naar een tijdje wel gezien. We waren dan ook blij dat we aan boord konden gaan. Dit keer zou de vlucht naar Amsterdam zo’n 12,5 uur gaan kosten. Een hele ruk. Gelukkig hebben we nog iets geslapen (niet veel, maar het helpt je iets door de tijd heen). Verder kun je op het scherm in de stoel voor je muziek luisteren, films of documentaires kijken, of de tv/radio aanzetten. Ook kun je het vluchtschema op de voet volgen. Ik heb alle afleveringen van Monty Python’s Flying Circus bekeken en Hannie heeft veel naarmuziek geluisterd. Over het vliegen met Singapore Airlines overigens niets dan lof. Er wordt heel goed voor je natje en droogje gezorgd. Aller charmantste stewardessen en stewards zorgen de hele reis door goed voor je en het eten en drinken is prima. Ze zijn heel attent en vriendelijk.
Maar goed, al met al is het een hele reis. Het liep allemaal vlekkeloos, tot aan Schiphol dan, want daar bleek de NS weer eens problemen te hebben. We wilden de intercity van 08.37 uur nemen, maar er was een seinstoring en de trein reed niet. Reis je zonder problemen de halve wereld rond, maar die laatste paar km blijkt te gaan met moeilijkheden. Gelukkig was de storing opgelost voordat de intercity van 09.37 zou gaan, dus daar konden we gelukkig in mee. Al met al waren we tegen 13.00 uur thuis. Inmiddels waren we dan ook al zo’n 34 uur onderweg zonder een bed te zien en dat hakt er wel in. En na alle prachtige landschappen van Nieuw Zeeland en de prachtige wolkenlandschappen onder het vliegen zagen we het uiteindelijk het landschap van onze achtertuin. Ook mooi, maar wel wennen. Het is raar als je na 4 weken rondtrekken met een hele fijne camper in een prachtig land en met alle dagen korte broekenweer ineens weer thuis bent en het lijkt alsof je niet weg bent geweest, alsof het een film is geweest. Maar dat was het niet, want zoals de Nieuw Zeelanders zeggen: take the pictures and left the footprints. En dat hebben we gedaan, want alle indrukken nemen we voor altijd met ons mee, want het was voor ons één groot avontuur.
Dank jullie voor het lezen van alle verslagen en, getuige alle reacties, met het meeleven met onze reis.
Tot ziens in Oldenzaal…