Paihia
Blijf op de hoogte en volg Henk
09 Februari 2015 | Nieuw Zeeland, Paihia
9 februari 2015
Na een paar dagen van internetstilte kan ik eindelijk weer een verslag doen van ons avontuur in Nieuw Zeeland. Want avontuurlijk is het zeker.
Na onze eerste nacht in Waipu zijn we donderdag richting Paihia gereden. Dit ligt in het noordelijke deel van het Noordereiland. Aan de “Bay of Islands” dit was een rit van ongeveer 150 km.
In Whangarei even een koffiestop gedaan en daar een leuk T-shirt voor Hannie en een mooie pet voor mij gekocht.
Het links rijden met de bus gaat nij steeds beter af en ik moet zeggen de Mercedes Sprinter loopt als een tierelier. Fijn om mee te rijden. Alleen de indeling van badkamer en keuken is wat onhandig.
In Opua, vlak voor Paihia, met de ferry overgestoken naar Russell.
Daar een top 10 Holiday Park camping opgezocht en een mooi plekje gevonden met uitzicht over de baai.
Het uitzicht was trouwens de hele rit mooi en afwisselend. Prachtige bomen (allerlei soorten dennen en coniferen), maar ook grote yuka’s-Palmbomen en metershoge agaven. De begroeiing hier is heel anders als bij ons en er zijn prachtige vergezichten met kleine heuvels. Echt het Hobbitland.
En….het zonnetje schijnt, zo’n 25’, heerlijk!!
Nog wat rondgelopen in Russell en voor de vrijdag een boottocht geboekt om dolfijnen te spotten, en voor de zaterdag een bus tour naar ninety nine miles beach en Cape Reina.
Na 2 biertjes in vader Abrahams cafeetje aan de haven ( 2 Tigers) de camper weer opgezocht en deze wat op regel gebracht .
Vrijdagmorgen vroeg opgestaan en rustig aan gedaan. En het is opnieuw prachtig weer. Buiten ontbeten met uitzicht over de baai. Tegen 12 uur richting haven gelopen, om 13.00 voer de Catamaran uit de oceaan op. En al snel doken de dolfijnen op, prachtig om ze te zien in hun natuurlijke omgeving. En het lijkt er op dat zij het ook leuk vinden, want ze spelen met de boot. Er zijn er flink wat en ze duiken en springen dat het een lieve lust was. Ze zwemmen soms vlak onder je mee met de boot. Prachtig en de ah’s en oh’s waren niet van de lucht.
Na dit spektakel ging het in volle vaart verder de oceaan op. Zelfs zo’n volle vaart dat we een flinke golf boegwater over ons heen kregen. Maar met de wind en in de zon droogt het ook zo weer aan.
We voeren naar de “hole in the rock”. Een groot rotsblok midden in de oceaan waar een groot gat in zit, een soort tunnel. De grote boot kon er bijna doorheen varen.
Op de trugweg werden we afgezet op een onbewoond eiland, waar we konden wandelen. Mooie subtropische baaien en stranden en mooi begroeide heuvels.
Na terugkomst in de haven weer een lekkere “Tiger” en een “Old Drop Block” gedronken in ons cafeetje. ’s Avonds vroeg naar bed gegaan, want vrijdag gaat om 6.55 uur de ferry naar Paihia voor de bustocht.
Zaterdags vroeg uit de veren om met de ferry te gaan en om 7.00 ’s morgens kwam de buschauffeur ons vragen of wij misschien “on the way” waren. Nou dat waren we!
Onze chauffeur was een Maori en een ontzettend druk baasje. Enige ADHD was hem niet vreemd. Maar gaandeweg bleek dat hij een geweldige chauffeur die prachtige verhalen kon vertellen (zoals van z’n oom die begraven wilde worden direct achter het hek op het kerkhof) en soms zong hij mooie historische liedjes in het Maori’s.
De tocht zou al met al zo’n 12 uur gaan duren, maar we hebben ons geen moment verveeld.
Na een paar stops, voor koffie en voor fish en chips, kwamen we aan bij zandduinen. Grote heuvels met alleen maar stuifzand en langs de rand liepen geultjes met stroompjes water. De bus reed door het water en op een gegeven moment zette de chauffeur de bus stop en werden er skateborden tevoorschijn gehaald. En voor wie durfde kon je met zo’n bord de duinen afglijden. Echt hoge bulten waar je met een flinke vaart van af raasde. Spectaculair.
Hannie is er niet af geweest, maar ik natuurlijk wel. Ondanks de vermoeiende klim zelfs 4 keer, waarbij één keer over de watergeultjes. Geweldig, kicken.
Daarna verder naar het noordelijkste puntje van Nieuw Zeeland, Cape Reigna. De plek waar Abel Tasman in 1643 als eerste dit land ontdekte.
Hier stroomt ook de Abel Tasmanzee en de Grote Oceaan en elkaar over. Duidelijk ook te zien door het donkere en lichte water. Volgens de Maori’s komen hier de geesten van onze geliefden weer thuis na hun grote reis. En toen onze chauffeur daar een aandoenlijk lied over zong en wij moesten denken aan Herman en Riet, was dat best even emotioneel.
Na een aantal foto’s bij de vuurtoren van Cape Reigna weer begonnen aan de terugreis.
En wel ovcer het strand van de oceaan. Wel zo’n 80 / 90 km lang. Spectaculair. En na een paar stops, waren we om 18.30 uur terug in Paihia. Een hele bijzondere dag, eentje om nooit te vergeten.
We hebben het maar afgesloten met een etentje en natuurlijk een biertje.
Een lang verslag, maar dat mag ook na een paar hele mooie dagen.
Morgen een nieuw verslag van de zondag en de maandag. Groetjes!!
Na een paar dagen van internetstilte kan ik eindelijk weer een verslag doen van ons avontuur in Nieuw Zeeland. Want avontuurlijk is het zeker.
Na onze eerste nacht in Waipu zijn we donderdag richting Paihia gereden. Dit ligt in het noordelijke deel van het Noordereiland. Aan de “Bay of Islands” dit was een rit van ongeveer 150 km.
In Whangarei even een koffiestop gedaan en daar een leuk T-shirt voor Hannie en een mooie pet voor mij gekocht.
Het links rijden met de bus gaat nij steeds beter af en ik moet zeggen de Mercedes Sprinter loopt als een tierelier. Fijn om mee te rijden. Alleen de indeling van badkamer en keuken is wat onhandig.
In Opua, vlak voor Paihia, met de ferry overgestoken naar Russell.
Daar een top 10 Holiday Park camping opgezocht en een mooi plekje gevonden met uitzicht over de baai.
Het uitzicht was trouwens de hele rit mooi en afwisselend. Prachtige bomen (allerlei soorten dennen en coniferen), maar ook grote yuka’s-Palmbomen en metershoge agaven. De begroeiing hier is heel anders als bij ons en er zijn prachtige vergezichten met kleine heuvels. Echt het Hobbitland.
En….het zonnetje schijnt, zo’n 25’, heerlijk!!
Nog wat rondgelopen in Russell en voor de vrijdag een boottocht geboekt om dolfijnen te spotten, en voor de zaterdag een bus tour naar ninety nine miles beach en Cape Reina.
Na 2 biertjes in vader Abrahams cafeetje aan de haven ( 2 Tigers) de camper weer opgezocht en deze wat op regel gebracht .
Vrijdagmorgen vroeg opgestaan en rustig aan gedaan. En het is opnieuw prachtig weer. Buiten ontbeten met uitzicht over de baai. Tegen 12 uur richting haven gelopen, om 13.00 voer de Catamaran uit de oceaan op. En al snel doken de dolfijnen op, prachtig om ze te zien in hun natuurlijke omgeving. En het lijkt er op dat zij het ook leuk vinden, want ze spelen met de boot. Er zijn er flink wat en ze duiken en springen dat het een lieve lust was. Ze zwemmen soms vlak onder je mee met de boot. Prachtig en de ah’s en oh’s waren niet van de lucht.
Na dit spektakel ging het in volle vaart verder de oceaan op. Zelfs zo’n volle vaart dat we een flinke golf boegwater over ons heen kregen. Maar met de wind en in de zon droogt het ook zo weer aan.
We voeren naar de “hole in the rock”. Een groot rotsblok midden in de oceaan waar een groot gat in zit, een soort tunnel. De grote boot kon er bijna doorheen varen.
Op de trugweg werden we afgezet op een onbewoond eiland, waar we konden wandelen. Mooie subtropische baaien en stranden en mooi begroeide heuvels.
Na terugkomst in de haven weer een lekkere “Tiger” en een “Old Drop Block” gedronken in ons cafeetje. ’s Avonds vroeg naar bed gegaan, want vrijdag gaat om 6.55 uur de ferry naar Paihia voor de bustocht.
Zaterdags vroeg uit de veren om met de ferry te gaan en om 7.00 ’s morgens kwam de buschauffeur ons vragen of wij misschien “on the way” waren. Nou dat waren we!
Onze chauffeur was een Maori en een ontzettend druk baasje. Enige ADHD was hem niet vreemd. Maar gaandeweg bleek dat hij een geweldige chauffeur die prachtige verhalen kon vertellen (zoals van z’n oom die begraven wilde worden direct achter het hek op het kerkhof) en soms zong hij mooie historische liedjes in het Maori’s.
De tocht zou al met al zo’n 12 uur gaan duren, maar we hebben ons geen moment verveeld.
Na een paar stops, voor koffie en voor fish en chips, kwamen we aan bij zandduinen. Grote heuvels met alleen maar stuifzand en langs de rand liepen geultjes met stroompjes water. De bus reed door het water en op een gegeven moment zette de chauffeur de bus stop en werden er skateborden tevoorschijn gehaald. En voor wie durfde kon je met zo’n bord de duinen afglijden. Echt hoge bulten waar je met een flinke vaart van af raasde. Spectaculair.
Hannie is er niet af geweest, maar ik natuurlijk wel. Ondanks de vermoeiende klim zelfs 4 keer, waarbij één keer over de watergeultjes. Geweldig, kicken.
Daarna verder naar het noordelijkste puntje van Nieuw Zeeland, Cape Reigna. De plek waar Abel Tasman in 1643 als eerste dit land ontdekte.
Hier stroomt ook de Abel Tasmanzee en de Grote Oceaan en elkaar over. Duidelijk ook te zien door het donkere en lichte water. Volgens de Maori’s komen hier de geesten van onze geliefden weer thuis na hun grote reis. En toen onze chauffeur daar een aandoenlijk lied over zong en wij moesten denken aan Herman en Riet, was dat best even emotioneel.
Na een aantal foto’s bij de vuurtoren van Cape Reigna weer begonnen aan de terugreis.
En wel ovcer het strand van de oceaan. Wel zo’n 80 / 90 km lang. Spectaculair. En na een paar stops, waren we om 18.30 uur terug in Paihia. Een hele bijzondere dag, eentje om nooit te vergeten.
We hebben het maar afgesloten met een etentje en natuurlijk een biertje.
Een lang verslag, maar dat mag ook na een paar hele mooie dagen.
Morgen een nieuw verslag van de zondag en de maandag. Groetjes!!
-
09 Februari 2015 - 12:20
Cilia:
Stoer zijn wij he Henk met dat duinsurfen? Stond er bij jou onder aan de helling ook een
plas water waar je heerlijk zacht (maar nat) landt?
Blijf GENIETEN!! en "keep us posted" O.k.? Cilia -
09 Februari 2015 - 12:37
Guido&Alwie:
Hey Hannie en Henk
wat een geweldige belevenis. Dank voor jullie mooie verslag.
Benieuwd naar het volgende.
Gr. Guido & Alwie -
09 Februari 2015 - 14:45
Herman EnEmma:
Hi Hannie en Henk. Prachtig verslag van jullie reis ben ook benieuwd naar meer. groetjes uit Deventer. -
09 Februari 2015 - 15:10
Ine En Gerard:
hallo Henk en Hannie,
Het klinkt heerlijk en de temperatuur om jaloers op te worden.
Henk ik weet niet of het lukt maar ons mailadres verandert deze week en wordt,
kapteing@outlook.com als je het kunt veranderen zou mooi zijn anders helaas.
Lekker genieten samen. -
09 Februari 2015 - 16:44
Hettie En Joop:
hallo Henk en Hannie,
Prachtig. Zijn beetje jaloers. Geniet ervan. We kijken uit naar het volgende verslag. Liefs,
Joop en Hettie -
09 Februari 2015 - 16:50
Gerard Schouwink:
Mooi verslag en mooie foto's, jij met je surfplankje en natuurlijk die dolfijnen. Lijkt me een machtig gezicht, blijf genieten !!
Gerard en Gisela
-
09 Februari 2015 - 18:25
Gerrit En Elly:
Geweldig, mooi verslag en het lijkt ons dat jullie het super naar je zin hebben,Blijf schrijven, erg mooi.Veel plezier en liefs uit het koude Nederland.Gerrit en Elly -
09 Februari 2015 - 20:14
Bart En Jet:
Ha paps (stoertje) en Hannie!! Wat klinkt dat GOED!! Ik had jullie natuurlijk al even gesproken vanuit NZ, maar nu ik het zo lees... wauw! Leuk verslag, en ook leuk om alvast een paar foto's te bewonderen!
Blijf vooral zo genieten! ps. wel een beetje jaloers hoor ;) Liefs, Bart en Jet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
