Wanaka 2

Zondag 22 februari 2015
Ik heb al een aantal avonden geprobeerd een verslag te posten, maar ik kreeg steeds een foutmelding. Het zonnetje schijnt nog steeds vrolijk en volop en dus ga ik er maar van uit dat dat een goede voorbode is en dat het nu wel gaat lukken.
We zijn nog in Wanaka. We zouden deze zondag een beetje rustig aan doen en de mooie omgeving van Wanaka bekijken. Ik had bedacht dat het misschien wel leuk zou zijn om een hengeltje te huren en om aan de Glutha river of in het meer mijn geluk te beproeven. We vroegen ons al af of de diepvries wel groot genoeg zou zijn. We zouden nog wel eens problemen kunnen krijgen om die grote forellen die hier te vangen zijn, op te bergen in dat kleine prutsding. De dag limiet van de vergunning is 6, maar goed dat is natuurlijk wel erg veel.
Zoals ik al zei, de zon scheen weer volop en we gingen in de stad dat hengeltje huren met een paar blinkertjes. Het was enorm druk in de stad vanwege de triatlon, dus we konden maar beter de vrije natuur opzoeken. De hengelsportverhuurder had ons een aantal plekken aangewezen, maar dat bleek een flink eind rijden. Toen we dan eindelijk het paaltje met de aanduiding “vis plek” hadden gevonden, bleek dat een enorm eind van de rivier af te liggen en er liep een hobbelig zandpad naar toe. Zouden we het kunnen proberen om met de bus om daar over heen te rijden? We zouden het proberen, maar na een eindje werd het steeds hobbeliger en een paar stijgingen lagen in het verschiet, om nog maar te zwijgen van de eind plek. Zouden we daar kunnen draaien? We besloten om de bus maar te draaien op een iets bredere plek en de rest maar te lopen. Na een paar steken met de bus door het hoge gras stond ie in ieder geval weer met de neus de goede kant op.
Na een flink eind lopen kwamen aan de snelstromende Clutha. Nou als hier geen vis zit??
Echter, .. na zo’n 3 uurtjes inwerpen en weer inhalen kwamen we tot 2 conclusies. Er zal best veel vis in zitten, maar die hebben geen zin aan mijn blinkertje, en …. ons vriesvak blijkt ruim genoeg.
Na terugkeer op de camping hebben we in plaats van vis maar een lekkere steak gegeten (want die zijn super hier, Benno had het mij al gezegd).
’s Avonds nog een keer gehengeld aan de rand van het meer, maar het grootste succes wat ik daar heb gehad, was dat het blinkertje steeds vast kwam te zitten. Een blinkend succes dus, mijn visavontuur. Maar goed we hebben wel een mooie dag gehad in een mooie natuur.